معنی و تفسیر غزل 276 حافظ: باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
غزل 276 حافظ با مصرع «باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ در مطلع غزل می‌گوید اگر باغبان می‌خواهد که چند روزی همنشین گل باشد، باید صبری را که بلبل عاشق بر خار دارد، او هم داشته باشد. در ادامه دل را نصیحت می‌کند که در بند زلف یار صبر پیشه کند. این غزل با مضامین عاشقانه از شاعری چیره‌دست که برای آوازخوان‌ها در مجالس عیش و طرب ساخته و پرداخته شده است. شرح کامل معنی و تفسیر غزل 276 را در سایت فال حافظ بخوانید.
توجه: فال و طالع‌بینی جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم بر اساس آن تصمیم بگیرید.
غزل شماره 276 حافظ
باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش
ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش
رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار
کار ملک است آن که تدبیر و تأمل بایدش
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
با چنین زلف و رخش بادا نظربازی حرام
هر که روی یاسمین و جعد سنبل بایدش
نازها زان نرگس مستانه‌اش باید کشید
این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش
ساقیا در گردش ساغر تعلل تا به چند
دور چون با عاشقان افتد تسلسل بایدش
کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود
عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش
معنی و تفسیر غزل 276 حافظ
هرکه قصد انجام کاری را دارد و در آرزوی رسیدن به چیزی یا کسی است، باید تمام سختی‌ها را برای رسیدن انجام دهد. آنچه را که صلاح است انجام بده. در راه رسیدن به هدف فقط دانستن و آگاهی لازم نیست، علم باید همراه با ایمانی قوی و قدم‌های استوار باشد تا به نتیجه برسد.
بنابراین دست از غرور بردار و تلاش کن. حسابگری آنقدرها هم خوب نیست، کرم و دست بخشنده داشته باش تا به مقصود برسی. هرچه هم صاحب قدرت باشی، باز هم به یاری‌رسانی خداوند نیاز داری. پس به پروردگار توکل کن و کار را به تأخیر نینداز و دست از اهمالکاری بردار.
اگر قصد انجام این نیت را داری باید در مقابل مشکلات و سختی های این راه ناهموار صبر و تحمل داشته باشی و با شکیبایی قدم به قدم پیش بروی و بدان که هرچه انسانی دارای مقام و قدرت باشد، بدون یاری خدا از عهده هیچ کاری بر نخواهد آمد. پس به خدا توکل کن و کار را به تاخیر نینداز و هرچه زودتر اقدام کن.
نتیجه تفال شما به غزل 276
- اگر طالب هستید، باید صبر و شکیبایی داشته باشید زیرا عسل بدون نیش زنبور میسر نمی شود. آگاه باش که از روی ظاهر افراد قضاوت کردن اشتباه محض می باشد. مبادا راه اشتباه و غلط را بپیمایی و فریب بخوری. در این صورت انجام هیچ کاری دور نیست.
- این پریشانی و نگرانی شما بدون سبب و جهت می باشد و ناشی از تردید و وسواس و عدم اتکای به نفس است. از پدر و مادر ناامید نباشید. آنها آنقدر مهربان و صمیمی هستند بویژه پدرتان که دل درگروی پیشرفت شما دارد و به چیز دیگری جز این فکر نمی کند. پس سخنان وی را گوش کرده و بر خداوند توکل کنید. بدانید که حتماً پیروز می شوید.
- حضرت حافظ در بیت های سوم، چهارم و ششم می فرماید: حرام و نارواست بر کسی که با وجود چهره یار و گیسوی وی، به نظر کردن بر صورت یاسمن و زلف پیچان سنبل نیازی داشته باشد. قلندر وارسته، از جهان بریده و تاریک دنیا، به مال اندوزی کاری ندارد. زیرا کشور داری نیاز به چاره اندیشی و ژرف نگری دارد.این دل آشفته و عاشق ما را گریزی از آن گیسوی پیچان نباشد. پس باید کرشمه بسیار از چشم شهلای یار تحمل کند.حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
- این نیت بر شما مبارک باد ولی باید ناراحتی ها را با آرامی تحمل کنید و خود را دچار وسواس و اضطراب نکنید. اگر می خواهید عاقبت کار شما و خانوادیتان نیکو باشد، در ۷ روز متوالی، سوره مبارکه توبه آیه ۲۱ تا ۳۱ را با معنی و حضور قلب بخوانید که گشایش بسیار می باشد.
تعبیر کامل غزل 276 حافظ
باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش
اگر باغبان بخواهد مدت اندک با گل همنشینی کند باید مانند بلبل در برابر رنج و فراق شکیبا باشد.
ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش
ای دل من، در زنجیر زلفش از آشفته‌حالی شکایت مکن. پرنده باهوش وقتی گرفتار دام شد باید بردباری پیشه کند.
رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار
کار ملک است آن که تدبیر و تأمل بایدش
رند وارسته خانمان بر باد داده با صلاح‌اندیشی و احتیاط میانه‌ای ندارد. آن کار کشورداری است که به سیاست و چاره‌اندیشی نیاز دارد.
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
در سیر و سلوک الی الله به پرهیزگاری و دانش پشت گرم بودن نشانه کفر و بی‌ایمانی است. سالک اگر هنر و کمال بسیار داشته باشد بایستی به عنایت پروردگار امیدوار باشد.
با چنین زلف و رخش بادا نظربازی حرام
هر که روی یاسمین و جعد سنبل بایدش
هرکسی که چشم به چهره گل یاسمن و چین و شکن گلبرگ‌های سنبل دارد، لذت تماشای چنین زلف و چهره‌ای بر آن حرام باد.
نازها زان نرگس مستانه‌اش باید کشید
این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش
تا زمانی که این دل آشفته حال، نیاز وابستگی به چین و شکنِ آن زلف و کاکل را در خود احساس می‌کند باید از آن چشم‌های مست، ناز‌های فراوانی را بکشد.
ساقیا در گردش ساغر تعلل تا به چند
دور چون با عاشقان افتد تسلسل بایدش
ای ساقی، چقدر در به گردش درآوردن پیمانه اهمال می‌کنی؟ وقتی نوبت به عاشقان رسید بایستی پشت سر هم باده به پیمانه‌شان کرد.
کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود
عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش
حافظ چه شخصیت مهمی است که نبایستی شراب را بدون ساز و آواز عود بنوشد؟ چرا یک عاشق مسکین بایستی تا این اندازه پایبند جاه و جلال و آراستگی ظاهری باشد؟
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل 276 از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
