معنی و تفسیر غزل 326 حافظ: در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
غزل 326 حافظ با مصرع «در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید در خلوتسرای خوشباشی معشوقی زیبا دارم که سر گیسوان و رخساره‌اش مرا سخت بی‌قرار ساخته است. در ادامه با صدای بلند می‌گوید که عاشقی، رندی و میخوارگی خود را از عشق آن یار پریچهره دارم. این غزل به استقبال غزل عبید زاکانی و با عنایت به مضامین غزل آن شاعر در همان وزن و قافیه و با ردیفی دیگر ساخته است. شرح کامل معنی و تفسیر غزل 326 را در سایت فال حافظ بخوانید.
توجه: فال و طالع‌بینی جنبه سرگرمی دارد و پیشنهاد نمی‌کنیم بر اساس آن تصمیم بگیرید.
غزل شماره 326 حافظ
در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم
عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند
وین همه منصب از آن حور پریوش دارم
گر تو زین دست مرا بی سر و سامان داری
من به آه سحرت زلف مشوش دارم
گر چنین چهره گشاید خط زنگاری دوست
من رخ زرد به خونابه منقش دارم
گر به کاشانه رندان قدمی خواهی زد
نقل شعر شکرین و می بی‌غش دارم
ناوک غمزه بیار و رسن زلف که من
جنگ‌ها با دل مجروح بلاکش دارم
حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است
بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم
معنی و تفسیر غزل 326 حافظ
عشقی سوزان همچون آتش در دل داری و محبوب تو فردی نیکوست. به زودی بخت با تو یار خواهد بود و روزگار شاد و خوشی فرا می‌رسد. قدر تک تک لحظه‌های شاد زندگی‌ات را بدان. نگرانی و اضطراب را از خود دور کن. به خانواده و دوستان خود اعتماد کن.
امکانات زندگی را در حد لازم و کافی داری، پس اگر دوستی نزد تو آمد، با خوش‌رویی از او دستگیری نما. غمها و رنج و سختی روزگار به سرعت باد می‌گذرد؛ از آنها برای زندگی خود تجربه‌ای کسب کن.
تو که همدمی نیکو و وفادار داری و امکانات زندگی در حد لازم برای مهیاست، چرا با کوچکترین مشکلی خود را می بازی؟ غمها و شادی های جهان گذران است، پس تو بهتر آنست که به جای دل مشغولی های غمبار به شادی های زندگی فکر کنی و با خاطری آسوده زندگی خوش را برای خود و خانواده ات بسازی.
نتیجه تفال شما به غزل 326
- اندوه و ناراحتی شما برخاسته از تردید و وسواس است. زیرا اینقدر درباره او غم و غصه خوردن و در فکر بودن، معنی ندارد. بلکه باید با سرعت عمل، دقت، تلاش و بهره گیری از استادان با تجربه در این راه مصممانه گام برداشت تا شاهد موفقیت را در آغوش بگیرید.
- بی تابی و بی قراری برای این نیت بی فایده می باشد. باید به فکر تهیه مقدمات کامل آن باشید. اگر چه خود را با خاطره او دلخوش می کنی اما ادامه این وضع موجب رنجش و تنفر می گردد و خیال بافی تا حقیقت راهی طولانی دارد.
- به یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید. صدقه بدهید تا گشایش حاصل شود. به زودی از او خبری دریافت می کنید. یکی از عزیزان بیمار است. برای او شربت گلاب و بید مشک بسیار نافع می باشد.
- سفر را توصیه می کنم. خرید و فروش زود می باشد. ملاقاتی مهم به همراه تغییر شغل برای یکی از عزیزان پیش می آید. مسافرتی مفید در پیش دارید و پولی به دست می آورد.
- در ۱۲ شب آینده، خوابی خواهید دید که به صورت پرنده ای چون عقاب یا پروانه در هوا پرواز می کنید. نشانه این است که افکار شما بسیار والاست و به زودی صاحب قدرت خواهید شد و زندگی پر رونقی پیدا می کنید.
- رنگ قهوه ای یا نارنجی را برایتان پیشنهاد می کنم که علاوه بر جذابیت، به شما نیرو و نشاط برای فعالیت می دهد و از تحرکات عصبی جلوگیری می کند.
- از طریق موبایل و اینترنت مکاتباتی در جریان است یا قرار می گیرد و علاقه ای حاصل می شود ولی سود آور نمی باشد. بهتر است تنها تفریح باشد و زیاد جدی نگیرید.
تعبیر کامل غزل 326 حافظ
در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم
کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم
در خلوت‌سرا و عشرتکده خود محبوبی دارم که حلقه گیسویش مانند نعل اسبی که در آتش نهند بر روی گونه سرخ آتشگون او قرار گرفته و پیوسته مرا شیفته و بی‌قرار خود ساخته است.
عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند
وین همه منصب از آن حور پریوش دارم
من رندی عاشق‌پیشه و شرابخواری سرآوازه و مشهورم و این همه مقام و مرتبه را مدیون آن زیباروی پری‌مانند هستم.
گر تو زین دست مرا بی سر و سامان داری
من به آه سحرت زلف مشوش دارم
هرگاه مرا این‌گونه نابسامان و بی‌سرانجام سازی، هنگام سحر، با آه خود گیسوهای تو را پریشان و نابسامان می‌کنم.
گر چنین چهره گشاید خط زنگاری دوست
من رخ زرد به خونابه منقش دارم
اگر خط سبز عارض تو دوست عزیز، این‌گونه جلوه‌گری کند، من چهره زرد خود را با اشک خونین منقش خواهم کرد.
گر به کاشانه رندان قدمی خواهی زد
نقل شعر شکرین و می بی‌غش دارم
و اگر تو به خانه محقر عیاران بیایی با شراب ناب خالص و نُقل شعر شیرین از تو پذیرایی می‌کنم.
ناوک غمزه بیار و رسن زلف که من
جنگ‌ها با دل مجروح بلاکش دارم
با خودت تیر عشوه و ریسمان زلف خود را بیاور که من برای دربند کردن دل رنجیده و سرکش خود با آن کشمکش‌های زیادی دارم.
حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است
بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم
ای حافظ، وقتی که دنیا با همه غمها و شادی‌هایش می‌گذرد، همان بهتر که به شادی گراییده و غم از دل بزدایم.
امیدواریم که از خواندن این غزل لذت و بهره کافی را برده باشید. خوشحال می‌شویم نظرات و خاطرات خود را در مورد غزل 326 از بخش دیدگاه‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.
